Een triomfpoort geïnspireerd op de Romeinen, omringd door het moderne stadsleven en de tijdloos-imposante bergen: de triomfpoort behoort tot de meest markante bezienswaardigheden in Innsbruck. Zoals een triomfpoort uit de klassieke oudheid getuigt zij van de geschiedenis van Innsbruck.
Maar zo heel oud is zij niet. Het barokke bouwwerk werd in opdracht van Maria-Theresia in de 18e eeuw gebouwd.
 
In die tijd organiseerde de keizerin juist het huwelijk van haar zoon aartshertog Leopold in Innsbruck. Vele veranderingen in het stadsbeeld staan op het conto van de keizerlijke "wedding-planner“. De Middeleeuwse stadspoort aan de ingang van de historische binnenstad van Innsbruck werd bijvoorbeeld afgebroken. Uit diens stenen ontstond de triomfpoort. Zij werd echter nog rijk gedecoreerd met kunstvaardige marmeren reliëfs en inscripties. De poort staat aan het eind van de Maria-Theresien-Straße en vormt zo de grens van de binnenstad.
 
Symbool voor vreugde en verdriet
De triomfpoort herinnert aan een vreugdevolle en aan een tragische gebeurtenis. De zuidzijde blijft trouw aan het huwelijksmotto. Maar tijdens de meerdaagse feestelijkheden trof het noodlot keizerin Maria-Theresia. Haar man en de vader van de bruidegom stierf, de regentes raakte in diepe rouw. De noordzijde van de triomfpoort toont daarom rouwtaferelen om de plotselinge dood van de keizer te gedenken.
 
Innsbrucker oergesteente
De triomfpoort is daadwerkelijk een Innsbrucker oergesteente, ook wanneer de poort pas sinds enkele eeuwen het stadsbeeld verfraait. Zij bestaat namelijk uit Höttinger brecccie: een gesteente, dat van oudsher bij Innsbruck werd ontgonnen. Deze breccie, ook wel nagelfluh genoemd, is vaak in Innsbruck te vinden: vele poortgewelven van de huizen in de historische binnenstad bestaan uit het gestippelde gesteente. Wie met aandacht door de stad wandelt, zal dit vaak zien.