Het symbool ligt westelijk van het dorp Silz op een heuvel. In het zuiden van de burcht bevindt zich een vijver. De hoog oprijzende, vijf etages tellende, vierkante verdedigingstoren is met rechthoekige kantelen gekroond. Buiten de burcht staat een toren, die oorspronkelijk de zetel van de burggrafen was.

De burcht was oorspronkelijk Welfs particulier bezit of viel onder het feodaal leenstelsel en was middelpunt van het graafschap in het Oberinntal. Er wordt voor de eerste keer melding gemaakt van St. Petersberg in documenten in 1090/97, in de 12e en 13e eeuw ook Neuhaus genoemd. Tegenwoordig bevindt zich in het slot zelf het mannen- en aan de voet van de Petersberg het vrouwenklooster. Aangezien de burcht in particulier bezit is, kan deze alleen van buiten worden bezichtigd.